Załamanie na granicy ośrodków

Gdy światło napotyka na granice dwóch ośrodków przezroczystych ulega załamaniu tak jak jest to przedstawione na rysunku obok.
Dla każdego ośrodka przezroczystego istnieje pewna stała zwana bezwzględnym współczynnikiem załamania (zwyczajowo oznaczana małą literą n), n=c/v; gdzie c- prędkość światła, v-prędkość fali w danym ośrodku. Możemy mówić także o względnym współczynniku załamania, np. współczynnik załamania szkła (n2) względem powietrza (n1) wynosi n12=n2/n1.

Promień załamujący się na granicy dwóch ośrodków załamuje się do normalnej (kąt a>b), gdy przechodzi z ośrodka optycznie rzadszego (o mniejszym wsp. załamania) do ośrodka optycznie gęstszego (o większym wsp. załamania) i odwrotnie – przechodząc z ośrodka gęstszego do rzadszego załamuje się od normalnej (kąt a<b)

Prawo Snelliusa mówi, że:
Promień załamany leży w płaszczyźnie wyznaczonej przez promień padający i prostopadłą padania. Stosunek sinusów kątów padania i załamania jest stały i nosi nazwę współczynnika załamania ośrodka drugiego względem pierwszego.

Możemy to zapisać wzorem:

; gdzie v1 i v1 to prędkości światła/fali w odpowiednich ośrodkach.

Leave a Reply